OI ΛΕΞΕΙΣ..
Τραβάς τις λέξεις σου γλυκά
Αυτό που νιώθεις να το πούνε..
Μα αυτές σου αντιστέκονται,
Θέλουν στιγμή δ ι κ ή τους
να εκφρασθούνε..
N
Το Ξάγναντο Αγάπησα, μα η Ζωή..Θολό Τοπίο!

Νεφέλης Σκέψεις.
Nεφέλης Σκέψεις.!
Καλώς ήρθατε στο Blog μου
Δημιουργιες και σκέψεις μου.!
Καθίστε αναπαυτικά, και καλό σας διάβασμα.!
Ζητώ την κατανόησή σας.
Εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι.
Δεν είμαι ποιήτρια ούτε στιχουργός , γράφω της ψυχής μου τα παράπονα μόνον, όταν.. η έμπνευση μου κάνει την επίσκεψη.
Ευχαριστώ Πολύ.!
Ancient Theatre of Epidaurus

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011
Θέλω η μέρα όταν τελειώσει
Στο γέρσιμό του ο ήλιος να με αφήσει,
Το βράδυ όταν έρχεται να ζήσω,
Να τρέξω να χαρώ να τραγουδήσω.
====
Μα όλα αυτά τα ονειρεύομαι
Η μέρα με τυλίγει μες το ψέμα της
Και όλο λέω αύριο, αύριο…
Μένοντας μέσα στου σπιτιού την
Μοναξιά , παρέα μελωδίες άπ´το ράδιο
=======
Το βράδυ έρχεται πιστό στο ραντεβού του,
την έγνοια να βγάλει του ανθρώπου από τον νου,
ήρεμος να νοιώσει στην ψυχή του και στο σώμα,,,
Ας καθυστερούσε, λ ί γ ο η μέρα ακόμα……
21/11/96 πρωϊ
Ν.
Στο γέρσιμό του ο ήλιος να με αφήσει,
Το βράδυ όταν έρχεται να ζήσω,
Να τρέξω να χαρώ να τραγουδήσω.
====
Μα όλα αυτά τα ονειρεύομαι
Η μέρα με τυλίγει μες το ψέμα της
Και όλο λέω αύριο, αύριο…
Μένοντας μέσα στου σπιτιού την
Μοναξιά , παρέα μελωδίες άπ´το ράδιο
=======
Το βράδυ έρχεται πιστό στο ραντεβού του,
την έγνοια να βγάλει του ανθρώπου από τον νου,
ήρεμος να νοιώσει στην ψυχή του και στο σώμα,,,
Ας καθυστερούσε, λ ί γ ο η μέρα ακόμα……
21/11/96 πρωϊ
Ν.
ΔΙΑΚΟΠΕΣ..
Οι Διακοπές μου…
Κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω
νοερά διακοπές πηγαίνω
Ξενοδοχεία, παραλίες και μπαράκια
Θέατρο, συναυλίες, και ρομαντικά βραδάκια
Το χάραμα απρόσκλητο
Απ το παράθυρό μου μπαίνει
Ταρακουνά, την σκέψη μου ξυπνά,
Και ξαναβγαίνει.
Ένα χαμόγελο στα χείλη μου κοιμίζω
Τα μάτια μου πικρά ανοιγοκλείνω
Το όνειρο φεύγει, και δακρύζω.
Νεφέλη Ρήγα.
Κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω
νοερά διακοπές πηγαίνω
Ξενοδοχεία, παραλίες και μπαράκια
Θέατρο, συναυλίες, και ρομαντικά βραδάκια
Το χάραμα απρόσκλητο
Απ το παράθυρό μου μπαίνει
Ταρακουνά, την σκέψη μου ξυπνά,
Και ξαναβγαίνει.
Ένα χαμόγελο στα χείλη μου κοιμίζω
Τα μάτια μου πικρά ανοιγοκλείνω
Το όνειρο φεύγει, και δακρύζω.
Νεφέλη Ρήγα.
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011
.......
Ατιτλο.22/8/2007
Μου αρέσουν τα ποιήματα
και αν κάπου κάπου γράφω στίχους ,είναι,..
γιατί ακούω δίπλα μου,της καρδιά σου τους χτύπους..
Δεν Φεύγεις από το μυαλό μου
πάντα σε σκεφτομαι με Αγάπη
μην Αρνηθείς το κάλεσμά μου
κι άς ξεχαστούνε πια τα λάθη.
Θάθελα κοντά μου να γυρίσεις
δεν θέλω πια να είσαι μόνος
και να το ξέρεις, μην αργήσεις
πριν τα ξεφτίσει ΟΛΑ ο χρόνος.....
....που τόσο γρήγορα περνάει
κι αφήνει πίσω του Χαρές,
μα μες΄την δίνη της βιασύνης
δεν τις μετρά τις Αρετές..
..Νεφέλη..
25/4/2010
Μου αρέσουν τα ποιήματα
και αν κάπου κάπου γράφω στίχους ,είναι,..
γιατί ακούω δίπλα μου,της καρδιά σου τους χτύπους..
Δεν Φεύγεις από το μυαλό μου
πάντα σε σκεφτομαι με Αγάπη
μην Αρνηθείς το κάλεσμά μου
κι άς ξεχαστούνε πια τα λάθη.
Θάθελα κοντά μου να γυρίσεις
δεν θέλω πια να είσαι μόνος
και να το ξέρεις, μην αργήσεις
πριν τα ξεφτίσει ΟΛΑ ο χρόνος.....
....που τόσο γρήγορα περνάει
κι αφήνει πίσω του Χαρές,
μα μες΄την δίνη της βιασύνης
δεν τις μετρά τις Αρετές..
..Νεφέλη..
25/4/2010
Μετά την Παράσταση
Εχει πέσει η Αυλαία
η πλατεία ερήμωσε,
Εσύ, στέκεις, εκεί..
να κοιτάζεις τα αδεια καθίσματα
απορροφημένος από την μαγεία
των χειροκροτημάτων,
Πίνεις τον ηχο τους,
Νέκταρ, δύναμη
για την αυριανή σου παράσταση..
Εκστατική σε κοιτάζω
και σε φωτογραφίζω με την σκέψη μου,
κάποιες ματιές σου ακούμπησαν στο βλέμμα μου,
κι΄ενιωσα να αναμοχλεύουν την ψυχή μου
προσπαθώντας την απελευθέρωσή της.
Σε όλα μου τα κλίκ Εσύ πρωταγωνιστείς..
9/9/2010
ΝεφΕλλη
Εχει πέσει η Αυλαία
η πλατεία ερήμωσε,
Εσύ, στέκεις, εκεί..
να κοιτάζεις τα αδεια καθίσματα
απορροφημένος από την μαγεία
των χειροκροτημάτων,
Πίνεις τον ηχο τους,
Νέκταρ, δύναμη
για την αυριανή σου παράσταση..
Εκστατική σε κοιτάζω
και σε φωτογραφίζω με την σκέψη μου,
κάποιες ματιές σου ακούμπησαν στο βλέμμα μου,
κι΄ενιωσα να αναμοχλεύουν την ψυχή μου
προσπαθώντας την απελευθέρωσή της.
Σε όλα μου τα κλίκ Εσύ πρωταγωνιστείς..
9/9/2010
ΝεφΕλλη
Ξ Ε Χ Α Σ ΤΗ Κ Α
by Nefeli Riga on Τρίτη, 25 Μάιος 2010 στις 2:17 μ.μ.
Ξ ε χ ά σ τ η κ α,
τις ράγιες του τρένου κοιτώντας,
μες΄ομίχλη και κρύο μονολογώντας,
στο σταθμό περιμένω να φτάσει,
η Πόρτα ν, ανοίξει , και να μ΄αρπάξει
Χωρίς να γνωρίζω πιο θάναι το τέρμα ,
Φτάνει από μέσα να βλέπω την φύση
μ΄ελευθερο βλέμμα ..
Και να λέω Αντίο
Στο θολό μου τοπίο...
9/12/2009
by Nefeli Riga on Τρίτη, 25 Μάιος 2010 στις 2:17 μ.μ.
Ξ ε χ ά σ τ η κ α,
τις ράγιες του τρένου κοιτώντας,
μες΄ομίχλη και κρύο μονολογώντας,
στο σταθμό περιμένω να φτάσει,
η Πόρτα ν, ανοίξει , και να μ΄αρπάξει
Χωρίς να γνωρίζω πιο θάναι το τέρμα ,
Φτάνει από μέσα να βλέπω την φύση
μ΄ελευθερο βλέμμα ..
Και να λέω Αντίο
Στο θολό μου τοπίο...
9/12/2009
ΣΚΕΨΕΙΣ..
Σ κ έ ψ ε ι ς...
Από Nefeli Riga · Σάββατο, 28 Αυγούστου 2010
Αστείρευτη Πηγή π΄ολο δροσιά χαρίζεις..!
Δέντρο μου πανύψηλο, οι ρίζες σου,
Αγάπες νανουρίζουν
και φυγαδεύει ο ίσκιος σου
κάθε κακό γινάτι.
Αναλαφρε Αέρα μου που μαύρες σκέψεις
διώχνεις, τον Ερωτά μου κοίμiσε
στου μύθου το κρεββάτ.ι
Αστείρευτη Πηγή ..
τόπαν πολλοί..
Εχεις Ψυχή !!!!
Νεφέλη.
Από Nefeli Riga · Σάββατο, 28 Αυγούστου 2010
Αστείρευτη Πηγή π΄ολο δροσιά χαρίζεις..!
Δέντρο μου πανύψηλο, οι ρίζες σου,
Αγάπες νανουρίζουν
και φυγαδεύει ο ίσκιος σου
κάθε κακό γινάτι.
Αναλαφρε Αέρα μου που μαύρες σκέψεις
διώχνεις, τον Ερωτά μου κοίμiσε
στου μύθου το κρεββάτ.ι
Αστείρευτη Πηγή ..
τόπαν πολλοί..
Εχεις Ψυχή !!!!
Νεφέλη.
Γιατί?
Γιατί? ……
Γιατί κρατάς μια σιωπή
Μια Σιωπή που μας πληγώνει
Μια σιωπή που δεν μας σώνει
Απ την σκληρή την μοναξιά.?
Για σένα τα στιχάκια μου
Για σε τα ποιήματά μου
Σέρνω τα βήματά μου
Μιά από κει μια από εδώ..
Στο στίχοι κάνω βόλτες
μην τύχη και σε δω..
Να ξέρεις σε διαβάζω,
Κι είναι σαν να κοιτάζω
την όμορφη μορφή σου !
(Νομίζω η σκληράδα πως είναι Αδελφή σου)
Μα να ΘΥΜΆΣΑΙ Πάντα
Πως είσαι ο Διαλεκτός,
ΤΟΥ σύμπαντος κομμάτι
Του Ουρανού το Μάτι
Που με καθοδηγεί..
Μάιος 2010
Νεφέλη
Γιατί κρατάς μια σιωπή
Μια Σιωπή που μας πληγώνει
Μια σιωπή που δεν μας σώνει
Απ την σκληρή την μοναξιά.?
Για σένα τα στιχάκια μου
Για σε τα ποιήματά μου
Σέρνω τα βήματά μου
Μιά από κει μια από εδώ..
Στο στίχοι κάνω βόλτες
μην τύχη και σε δω..
Να ξέρεις σε διαβάζω,
Κι είναι σαν να κοιτάζω
την όμορφη μορφή σου !
(Νομίζω η σκληράδα πως είναι Αδελφή σου)
Μα να ΘΥΜΆΣΑΙ Πάντα
Πως είσαι ο Διαλεκτός,
ΤΟΥ σύμπαντος κομμάτι
Του Ουρανού το Μάτι
Που με καθοδηγεί..
Μάιος 2010
Νεφέλη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)