ΝΥΧΤΑ ΜΟΥ..

Στην Αμμουδιά οταν βρεθήκαμε μαζί
κί νιώθαμε του Έρωτα τα πάθη
Ο Ηλιος έγερνε στην άκρη του νερού
κι΄εμείς πνιγόμαστε στα ίδια μας τα λάθη

Τ΄ασημένια τα νερά
απο του φεγγαριού το χρώμα,
άγγίζανε την άκρη των κορμιών,
κι΄εμείς εκεί βρισκόμαστε ακόμα.

Η Νύχτα σκορπίζε απλώχερα τ΄αστέρια της
το φως για να στέλνει
να φωτίζει την καρδιά μας,
και να μας πεί.. αυτή η βραδιά ποτέ,
ποτέ μην ξαχαστεί,
ως τα μεγάλα γ η ρ α τ ε ι ά μας...

12/10/96