Πρέπει να τρέξω να προλάβω την ζωή
και να χαρώ ό,τι σαν ΔΏΡΟ μας χαρίζει,
Μα όλοι οι δρόμοι της δεν είναι ανοιχτοί
διάλεγμα θέλει, και την σκέψη να ορίζει..
Μ α έχε ι η καρδιά μου κουραστεί
και δεν μπορεί να τρέξει,
και να σου την Νύχτα με χαρά
δάκρυα να μαζέψει..
Την σκοτεινιά της να θωρώ
που παίζει με φαντάσματα,
με γέλια και στριγκλιές φωνές,
που τα νομίζει άσματα.
Μου δυναμώνει τον καημό
-της μοναξιάς μου κέρασμα-
Κι΄αν δεν χαράξει ο ουρανός
δεν βρίσκει άλλο πέρασμα..
ΝεφΕλλη
17/3/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου