ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ….
Αφ΄ότου αποχωρίστηκα το Σπίτι μου
Ο πόνος στην καρδιά μου δεν γιατρεύτηκε..
Σπίτια πολλά με αγκαλιάσανε,
μα η αγάπη η δική του δεν… μπερδεύτηκε
Κι όσο περνάει ο καιρός το αποζητώ...
Θέλω στα χέρια τα κλειδιά του να κρατήσω
Να ξενυχτίσω στην βεράντα όπως παλιά,
και εκεί Αστέρια μου ξανα να σας μετρήσω..
Κι ας έχω γκρίζα τα μαλλιά, δεν με πειράζει..
Στο πρόσωπο ας ήρθαν οι ρυτίδες
Πόσα δεν θα χω να σου πω
Που εσύ σπιτάκι μου δεν πρόλαβες
Με το φευγιό μου.. δεν τα είδες..
Κι΄όσο περναει ο καιρός σε αναζητώ
Να με σκεπάσεις όπως πρώτα..
Ξανά με γέλια και χαρά να με δεχτείς
Όταν θ΄ακούσεις το γνωστό,
το χτύπημα στην Πόρτα..
12/9/20
ΝεφΕλλη
Αφ΄ότου αποχωρίστηκα το Σπίτι μου
Ο πόνος στην καρδιά μου δεν γιατρεύτηκε..
Σπίτια πολλά με αγκαλιάσανε,
μα η αγάπη η δική του δεν… μπερδεύτηκε
Κι όσο περνάει ο καιρός το αποζητώ...
Θέλω στα χέρια τα κλειδιά του να κρατήσω
Να ξενυχτίσω στην βεράντα όπως παλιά,
και εκεί Αστέρια μου ξανα να σας μετρήσω..
Κι ας έχω γκρίζα τα μαλλιά, δεν με πειράζει..
Στο πρόσωπο ας ήρθαν οι ρυτίδες
Πόσα δεν θα χω να σου πω
Που εσύ σπιτάκι μου δεν πρόλαβες
Με το φευγιό μου.. δεν τα είδες..
Κι΄όσο περναει ο καιρός σε αναζητώ
Να με σκεπάσεις όπως πρώτα..
Ξανά με γέλια και χαρά να με δεχτείς
Όταν θ΄ακούσεις το γνωστό,
το χτύπημα στην Πόρτα..
12/9/20
ΝεφΕλλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου