Το Άστρο μου ..!!!

Το  Άστρο μου.!

Είχα το Άστρο μου,
του μίλαγα,
και του ζητούσα χάρη,
φαινεται δεν μ άκουγε,
κι΄όλα μου τα παράπονα
τα΄λεγα στο φεγγάρι.

Υπομονή μου ζήταγε,
κιόλα λέει>θα γίνουν Τέλεια...
Μα φεγγαράκι τι μου λες;
Τώρα;
Τώρα που ζω μες την συντέλεια..;

Και κοίταξα τον ουρανό,
στον Ήλιο ψαχνοντας να βρω
παρηγοριάς σημάδι,
μα είχε κρυφτεί στα σύννεφα
φοβούμενος το τέλος του
κρύφτηκε στο σκοτάδι

.
Αλίμονο,που να στραφώ;
που πρέπει να ελπίζω;
μες το μυαλό τις σκέψεις μου
βιάζω, ταλανίζω.

Το βλέμμα μου ξανά,
στο άπειρο πλανάται.
η μνήμη μου συνέρχεται,
 αναζητά  την ερημιά
κι΄αρχίζει να...θυμάται...

Νεφέλη.
13/6/2015