Χ Ρ Ε Η Κ Α Ρ Δ Ι Α Σ..!

Ρώτησα τον Ανεμο
της Νύχτας τα Αστέρια,
δεν μίλησαν,
την αγκαλιά μου κοίταξαν
με τ΄απλωμένα χέρια.

Το Βήμα μου μαρμάρωσε.
αναμεσίς το Νέφος,
μου σκίαζε όλη την χαρά
και στην καρδιά μου πένθος,

Και σαν Νεφέλη στάθηκα
να με τυλίγουν Νέφη
να βλέπω εσέ να χάνεσαι
και η θλίψη να μου γνέφει.

Τον Χρόνο που σου χάρισα?
ποτέ μου δεν θα μετανιώσω,
σε αγάπησα, σου μίλησα, σε άκουσα,
Χρέη Καρδιάς.. ας εν΄και πάλι να πληρώσω.


12/4/2007