Αποχαιρετισμός του καραβιού...
----
Και απ τα βράχια ατένιζε
των καραβιών την ροτα,
σκεφτόταν έναν έρωτα,
κιόλα...να ξαναγίνονταν,
σαν τ ο τ ε, όπως πρώτα.

Μα η ζωή...λιγόστεψε, σε θα ωφελουσε,
θα ζούσε έναν έρωτα και πάλι θα ξυπνούσε.
Θα ατένιζε την θάλασσα θα μέτραγε καράβια ,
καθρέφτες να ξαποστελναι για τον χαιρετισμό.
Μαντήλι θε να κούναγε
θά τρέχε στα μουράγια,
και αυτό που ε-ταξίδευε
δεν θα χε γυρισμό.
12 /7/2017
ΝεφΕλλη Ρηγα
<ξαποστελνε =χαιρετισμός με καθρέφτη . ετσι χαιρετούσαμε τα καραβια που περνούσαν εχοντας κοντρα τον Ηλιο ...

Άηχος 12-07-2018 @ 23:48

Το ένιωσα, το έζησα, το είδα!! Εξαιρετικό ΝεφΕλλη!! Τα ποιήματα σου αφήνουν πάντα μια γλυκιά επίγευση στην ψυχή, αλλά και μια μελαγχολία που την χαράσσει !! Μπράβο σου!!