Ο ΠΟΙΗΤΉΣ.!!!

Ανήσυχοι που είναιοι ποιητές, 
ποτέ δεν ησυχάζουν, 
από παντού εμπνέονται...
και γράφουν, πάντα γράφουν..
Ακόμα και στην βόλτα τους 
οι ποιητές θα γράψουν...
και σ΄άνοιχτό παράθυρο, 
και πέρα στα ακρογιάλια 
κοιτάζοντας τα κύματα 
μετρώντας γλαροπούλια.
Πάντα, γράφουν οι Ποιητές, 
κι΄οταν πεινούν, 
και κουρασμένοι να ναι 
στο τέλος της ημέρας, 
αυτοί θα βρίσκουν χορτασιά 
στο άσπρο χαρτί 
που η πένα το ταΐζει 
απ΄του μυαλού τους τον ειρμό
που η γνώση κατεβάζει.

Αυτός είναι ο ποιητής που πάντα συναρπάζει...

Σχόλιό μου εμπνευσμένο από κείμενο της Εvi Kaloudi
Νεφέλη Ρηγα.
30/4/2014

ΣΤΟ ΛΗΞΟΥΡΙ..!!! (ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ.!!!)

 Όμορφη Χοροπούλα η αλλιώς Ληξούρι ξακουστό
<που λέει το άσμα σ΄ενα στίχο>
δεν είναι τυχαίο το επίθετο  που αφήνει αγάπης ήχο.!!!

<Όσοι γνωρίζουν ξέρουν, οι άλλοι ας...ρωτήσουν.>

Το Νησί δοκιμάστηκε από τον εγκέλαδο, με ιδιαίτερη ...προτίμηση το Ληξούρι,
εκεί ο χορός των Ρίχτερ ξεφάντωνε για μεγαλο διαστημα,προβληματίζοντας -και οχι μόνο- τους κατοίκους με τις....φιγούρες του.
Και ενώ η κατάσταση συνεχιζόταν οι κάτοικοι οπλίζονταν
με θάρρος -που δεν τους λείπει-,παρηγοριά που αντλούν από την ψυχή τους,
και Ελπίδα, που δεν τους εγκαταλείπει.!!!

Έτσι πέρασε ο καιρός, παλεύοντας και προσδοκώντας
καλύτερες μέρες, που σιγά σιγά και σταθερά έρχονται επουλωμένες
από τις πληγές του επισκέπτη Εγκέλαδου.
Με Υπομονή λοιπόν, Επιμονή,
και καλοπροαίρετο πείσμα, θα αποδείξουν για πολλοστή φορά
πως κάπως έτσι δικαιώνονται οι αγώνες επιβίωσης, και του καλού σκοπού.!!!

Αφιερωμένο στα Δαμουλιανάτα.!!!!

Οι περισσότεροι κάτοικοι

...Είδαν, τα σπίτια τους να χάνονται,
σε άλλους? ερείπια σωστά,
μισό πεσμένες πόρτες χάσκουνε
και τοίχοι λυγισμένοι στα μισά.

Σπίτια σαν σωριασμένα σε μια άκρη
παραθυρόφυλλα  να  κρέμονται,
Λες...
και είναι του σπιτιού το δάκρυ.
και με το πόνο του  να ραίνονται..

Ένα χωριό που άλλαξε όψη
μα οι κάτοικοί του έχουν ψυχή
που ναι φτιαγμένη από νιάτα,
και γρήγορα θα ξαναχτίσουνε
Όμορφα τα Δαμουλιανατα..!!!

Παίρνουν κουράγιο
απ΄της ψυχής τους τ΄αποθέματα
του Είναι τους κληρονομιά,
σηκώσαν  τα μανίκια μεσοχείμωνα
να περισώσουν την ό,ποια απέμεινε ζημιά.


Κιαν ισως, αδικήθηκαν
από τη πολιτεία, 
θα τους φανεί  με τον καιρό
πως ειχανε,  όπως πάντα τους, <τηςπολιτείας>
τα λόγια....Ουτοπία.

15/3/2014


Νεφέλη.

Διαπίστωση..//

Στην μέση,  μ έ σ α  τ΄ουρανού 

κρεμάστηκε ένας Ήλιος..

κι είχε την ψευδαίσθηση

πως όλους μας ζεσταίνει,

-πόσο ξεγελάστηκε-

Φαίνεται δεν κατάλαβε πως,

...κάποιος, πάντα, απ΄έξω μένει...

Νεφέλη 

27/4/2014