TO NHΣΙ MOY !!

ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ

Ένα Νησί σαν το σμαράγδι
τριγυρισμένο απ΄του Ιονίου τα νερά
ξανθές ακρογιαλιές το αγκαλιάζουν
κι΄ο επισκέπτης εκεί νιώθει χαλαρά.

Από τα μάτια του διαβαίνουν
εναλλασόμενα τοπία,
ειναι νησί που όλοι νιώθουν
μαγνητική ελευθερία.

Έχει τον Αινο που δεσπόζει ολόγυρά του
και δίνει χάρη με τις πράσινες πλαγιές
που σε καλούν, να πας πιό γρήγορα
κοντά τους, και να θαυμάσεις τις πιο
πλούσιες αλλαγές.

Μα η περηφάνια του νησιού,
η ομορφιά, το γούρι, ειναι,,
όταν κοιτάς απέναντι ,
και βλέπεις το Λ Η Ξ Ο Υ Ρ Ι ..!!!

Νεφέλη
15/6/0

Που Να Το Ξέρεις....

Σπιτάκι μου Παλιό
που να το ξέρεις
Στις καμαρούλες σου πως θα γυρίσω
Πόνους ψυχής , γλυκό καρτέρι για να κρύψω.

Στης ζωή ς μας το μεγάλωμα σε αφήσαμε
Χορτάριασε η αυλή σου και  ο κήπος
Μα η τύχη, στο γύρισμά  της με ξανάφερε
Στην πόρτα να ακουστεί γνώριμος χτύπος.

Με αγκάλιασες, με στήριξες, βρήκα φωλιά
Για να τρυπώσω, άκουσες τα λόγια μου
Και έμαθες, γιατί πόνεσα τόσο.

Σε σένα είπα από ψυχής τα μυστικά που κρύβω
Φοβήθηκες για το άδικο, και μου πες να μη φύγω.
Με δέχτηκες, και σε αγαπώ, ήρθα στο πρώτο νεύμα
Την πόρτα σου όταν κοιτώ  είναι σαν μάνας βλέμμα..

23/11/96  Ανατύπωση  20/2/2006

Tο Πέτρινο Σπίτι..

Το Πέτρινο Σπίτι..

από Nefeli Riga την Σάββατο, 3 Δεκέμβριος 2011 στις 3:43 μ.μ.

Είναι  ένα   πέτρινο  σπιτάκι 
ερειπωμένο
Που χέρια έχτισαν με όνειρα
στους ρόζους
Γέμιζε η αυλή  του παιχνιδίσματα
κι΄από παιδιά, που παίζαμε τους μπόζους..(ομαδικό παιχνίδι)

Μονάχο τώρα, συντροφιά tου  η ερημιά,
Μια γλίτσα αυλή χορταριασμένη
Ποιος επισκέπτης θα επιμένει
να μπει να βρει παρηγοριά

Για λίγο τον περίβολο κοιτάζω
Οι μνήμες γύρισαν,/ μου θέλουν το κακό μου
το βλέμμα γυροφέρνω με απορία..
μαζεύω γιασεμί για την Μαρία
Και ακολουθώ με λύπη το φευγιό μου.

Είναι ένα πέτρινο  σπιτάκι ξεχασμένο..
άνθρωποι  γύρω με απορία το κοιτάνε
αφήνω ένα δάκρυ  να στεγνώνει
και αυτοί ξανά το δρόμο τους τραβάνε..

ΝεφΈλλη
12/9/2011