Τα φώτα σβήσανε
σα να φοβούνται
φωνές ακούγονται
μες στο σκοτάδι
σμίγει ο έρωτας
και τυρανιούνται'
κορμια λικνίζονται
για ένα χάδι
Αγάπες, έρωτες,
ψυχές αντάμα
όλα πυρώνονται
πλούσιο το κλάμα
Γλυκά κοιτάγματα
χωρίς απόκριση
μα και με απόκριση...
με δίχως τάματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου