Άλλοι πηγαίνουν
στο ποτάμι να μιλήσουν
Άλλοι το βλέμμα τους
Στην θάλασσα απλώνουν
Και άλλοι ορίζοντα
κοιτούνε και ματώνουν.
Αλλοι στα κύματα με σκέψεις
Ταξιδεύουν
Κι΄οταν η θάλασσα τα μαστιγώνει
Ηλιοβασίλεμα του νου
Που αναστατώνει.
Αλλοι θα τρέξουν στην βροχή
Δροσιά στα πρόσωπά τους
Ατέλειωτος ο δρόμος και μακρύς
η σκέψη τρώει τα βήματά τους
Μισά μισά τα βήματα
κ΄ό δρόμος μας πλαταίνει
Μπερδευονται οι ψηφίδες του μυαλού
και τον μικραίνει.
ΕΓΩ..?
Σε μια βραχώδη ακρογιαλιά
θα κατεβώ.
Να δω τον βράχο
και δυό ονοματα γραμμένα,
εκεί θα μείνω, να σκεφτώ, να θυμηθώ,
κάποια σου λόγια με αγάπη ειπωμένα.
Στην αμουδιά να περπατώ
να με φυσά το αγέρι,
να νιωσω στα μαλλιά μου
απαλά σαν άλλοτε,
Αόρατο..ενα χέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου