Κάποτε γράφαμε στιχάκια.!!
ΚΑΙ..
Τα στιχάκια μας αυτά
μες το συρτάρι να φυλάξεις
να τα διαβάζεις και να λες
χρόνε, δεν θα σ΄αφήσω
τίποτε να αλλάξεις.
Άστα, είναι τα λόγια αυτά
που σου είπε μια γυναίκα
ένα βράδυ,
άστα, να νιώθεις πάνω σου
του λόγου της το χάδι.
Άστα και ας πέσει κίτρινη μπογιά,
χρόνε, ξέρω, από σένα θα ναι,
άστα να ανοίγω το συρτάρι μου
....και εκείνη να θυμάμαι....
25/10/2012
Νεφέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου