Η Πένα .(2)

Αφήσαμε την πένα
και το χαρτί στην άκρη,
και πως να γράψεις γραμμα,
που θα σταθεί το δάκρυ.?

Πότιζε τα λόγια, συνόδευε λυγμούς ,
παράπονα ψυχής μας σ΄αλλοτινούς καιρούς.
Τώρα πάνω στα πλήκτρα γίνεται χορός
κι η πένα παραπέρα φωνάζει.. -Τι χαμός..

Και το χαρτί λυπάται
που στο λευκό του μένει,
Άδεια η αγκαλιά του
και τι να περιμένει...

τα λόγια των ανθρώπων?
Τις εκμυστηρεύσεις.?
για όλα όσα που ζούσε
-παραπονο δικό του-
που του..κλεψαν τις θέσεις..

Νεφέλη
17/3/2014