Το Ξάγναντο Αγάπησα, μα η Ζωή..Θολό Τοπίο!

Το Ξάγναντο Αγάπησα, μα η Ζωή..Θολό Τοπίο!
Νεφέλης Σκέψεις.

Nεφέλης Σκέψεις.!

Καλώς ήρθατε στο Blog μου Δημιουργιες και σκέψεις μου.! Καθίστε αναπαυτικά, και καλό σας διάβασμα.! Ζητώ την κατανόησή σας. Εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι. Δεν είμαι ποιήτρια ούτε στιχουργός , γράφω της ψυχής μου τα παράπονα μόνον, όταν.. η έμπνευση μου κάνει την επίσκεψη. Ευχαριστώ Πολύ.!

Ancient Theatre of Epidaurus

Ancient Theatre of Epidaurus

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Μια σύντομη γνωριμία.(;) ..<Δελφίνι- Δελφινάκι>

 Μια σύντομη γνωριμία(;) Συνάντηση;
Ήταν και τα δύο.!!
Δελφίνι- Δελφινάκι.
Απλή και σύντομη η ιστορια μου, πάντα την θυμάμαι όταν ακούω το τραγούδι δελφίνι δελφινάκι και στην μουσική βραδιά με τον Νικήτα Σουλο 10 με 12 βράδυ οταν το ακουσα, ήρθε ξανά στον νου.
Πρέπει να πω οτι, σε αυτήν την εκπομπή πολλών μας οι αναμνησεις ξαναγυρίζουν, είναι τα τραγούδια που βαζει καποιες φορές της δεκαετίας του 60 -70, ακομα και αρχές 80. Μας εζήτησε να γράψουμε αν, και τι, μας θυμίζει κάποιο απο τα τραγούδια της εκπομπής του..
Ακούγοντας το Δελφίνι θυμήθηκα τα παρακάτω.
Βρισκόμουν στην Αθήνα, συγκεκριμένα στην Κάνιγγος, θα έπαιρνα το λεωφορείο για το τέρμα Αμπελοκήπων, το 119;;αυτό πρέπει να ήταν. .Μπήκα,κάθισα, και λίγο πριν ξεκινήσουμε κάθισε δίπλα μου ενα πολύ γλυκό αγόρι, πρόσεξε δε, να μην με ενοχλήσει με χαρτιά μουσικής που είχε στα χέρια του,και σιγομουρμούριζε αυτό το τραγούδι προσπαθώντας να μάθει καλά το σκοπό σαν να έκανε πρόβα, σιγά, και διακριτικά μου ζήτησε μάλιστα και συγνωμη.
-Όχι του είπα, συνέχισε, δεν με ενοχλείς.. .και ξανά το ίδιο τραγούδι.
Σε όλη την διαδρομή αυτό έλεγε σιγοτραγουδώντας.
.-Ξέρετε πηγαίνω στην σχολή και..... μου δικαιολογήθηκε.
Γύρισε, με κοίταξε με συμπάθεια αλλά δεν μιλήσαμε άλλο. ..Φθάνοντας στο τέρμα κατέβηκα και προχωρούσα ανεβαίνοντας την πανόρμου προς το 16 γυμνάσιο,< τότε δεν ήταν,> με πρόφθασε, ήρθε δίπλα μου και με ένα συγνωμη μου ζήτησε να πάμε απέναντι που ηταν ένα πάρκο τότε, -και τώρα πλατεία,- αρνήθηκα, με την πρόφαση ότι βιάζομαι.
Σταθήκαμε όμως λιγάκι, μιλήσαμε για διάφορα, κυρίως για τις σπουδές του στην μουσική, με ρωτούσε αν θα μείνω Αθήνα, από που είμαι, και ότι αυτός είναι από την Μεγαλόνησο,<έτσι είπε> και καποια στιγμή μου ζήτησε να συναντηθούμε.
-Σε παρακαλώ δώσε μου τηλ/ να μιλήσουμε.

 Δεν το έδωσα λέγοντας μια δικαιολογία α δ ι κ α ι ο λ ό γ η τ η....
Θυμάμαι που με ρώτησε.
-Μα γιατί; έτσι θα χαθούμε, ας συναντηθούμε αύριο, εδώ, για λίγο να σε δω, να μιλήσουμε, 

και άπλωσε δισταχτικά το χέρι του στα μαλλιά μου , μα το κατέβασε..γρήγορα.
Τελικά δεν έδωσα τηλ. δεν υποσχέθηκα για ραντεβου την επόμενη μέρα, και πειραγμένος κάπως, 

 μου λέει ένα ..
-Εντάξει,ενώ έτσι θέλεις...
Δεν θα ξεχάσω που όταν έφευγε, γύριζε και με κοίταζε λέγοντας.
-Σκέψου το, έλα αύριο εδώ, θέλω να σε ξαναδώ μην σε χάσω, σε παρακαλώ, θα γραψω μουσική, τραγούδι, και θα στο αφιερώσω.
Εγώ αμήχανα χαμογέλασα, ενιωσα κάπως άσχημα, γιατί και ήθελα και δεν ήθελα..
-Τώρα φευγω, μου είπε, και λυπάμαι που θα τελειώσει ετσι αυτή η όμορφη συνάντηση, ετσι θα τελειωσει; με ρώτησε.
Πήγα πιο κοντά τον χαιρέτισα από το χέρι, ενώ αυτός συνέχισε ξανά να ζητά τηλ.και διαμαρτυρόταν, τι να κάνει, στο τέλος ξεκίνησε να φύγει.
-Θα σε θυμάμαι μου έλεγε, και θα θυμάμαι την σύντομη μικρή γνωριμία μας που γέμισε την ψυχή μου.
Και έφυγε...
Ειλικρινά δεν ξεχνώ που φεύγοντας τραγουδούσε το Δελφίνι δελφινακι και εκει έβαζε Νεφέλη Νεφελάκι
Ούτε το όνομά του δεν συγκράτησα, δεν τον ξαναείδα..
και όπως το είπε. Χαθήκαμε.
Κρίμα. Φταίω..
Νεφέλη. Ρήγα.
21/1/2016


Ειρηνη.!
 Νεφέλη νεφελάκι είσαι Υπέροχη!!!!! Πάρα πολύ μου άρεσε! 
Το πάω πάλι από την αρχή!!! Καλό βράδυ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου