Μες τα Πελάγη

του Ερωτά σου ας χαθώ
και οι σταγόνες των κυμάτων
Αγιασμός στο πρόσωπό μου
Θάνε το πάλεμα ενα λίκνισμα θαρρώ,
οταν το χέρι σου θα πιάσει το δικό μου.

Ν α με τραβήξει απ΄ τα κύματα αγκαλιά σου,
κι΄ ας ειν΄ τα σώματά μας Παγωμένα,
εγώ θα νιώσω την νωπή τους ζεστασιά
που θα εκπέμπουν τα κορμιά μας ενωμένα.

Κι΄οταν θα βγούμε στην βρεγμένη αμμουδιά,
πλημμυρισμένοι απο μέθη, δίχως Αλγη,
ας ξεχαστούμε στου Ερωτά μας τα φιλιά
ενώ θ΄ακούγεται η μουρμούρα απ΄τα Πελάγη.

Νεφέλη.

15/11/2008